Remissionem

SANCHEZ OMAR

Remissio

Capitulum I

salutem

I Omar, servus Christi Jesu Domini nostri: et vocavit autem hoc praedicavi evangelium istud in universum mundum, ut omnes filii Dei Deus in terra quam calcas, qui esuriunt, et sitiunt justitiam. II Pax Dei cum omnibus vobis.

Praeterea, remissio

III De dilectione Dei manifestata est, ad omnes nos, et propitius fiet peccatis nostris purgari nos ab omni pretióso sánguine quasi Agni filii ejus Jesu Christi. IV indulgentia Dei quae est de his qua mirabili specie, lenire possit fuimus noster pessimus iste peccatum in conscientia: et invenietis refrigerium mundi. V eius venia non externa, sed usque ad extremos penetrabit animabus nostris, et de profundis, emundat nos ab omni malo. VI Have vos contumélias? In abundantia passus sum nimis! VII Have vos had calumnias indicarunt, ad opprobria pati? Ut velit ire passus sum et in Domino?

VIII Sed quid sumus, quia manifestaturus es nobis amor fratrum nostrorum et maxime eos qui nos persequuntur et sic facti sunt inimici nostri? IX dimitte illis Deus sicut et nobis prius indulsit. X ne forte memor sit observatio ad eos qui nos persequuntur, et non reddens malum pro malo; immo, ut, qui per offendiculum nobis quis nos offerre nostra Christiana caritate.

XI tempora quot ego hoc peccatum quod pugnare fortiter adversus carnem, ut sententiam ducit, ut facerent malum! XIII hominibus: et quod peccatum, ne quidem unus est qui est vir perfectus, multa multis offendi. XIV Non enim beatam me? Facere non! In contra, dolet, et anima mea maxima culpa propter me clamare Dei. XV Non dormit diabolus nescimus sed saepe sopore diabolum et vim penetrare desipere alios sensus.

XVI Have vos offendi? Me excuso! Have vos fecit verecundiam me? Peto ut ignoscas, quia ita facis? XVII Deum meum rogare te, ut vires mihi dare et ego porto in humeros pati hanc occupationem pessimam quia cum invalidus sit potens esse.

XVIII In nomine Iesu Christi et in forti sanguine, et per sancti Spiritus ex nostra Deus Dominus: Interrogabo vos quisquam oblivione umquam tempora sum fatue egerunt contra vos per autem offendi te vel quod stulte egerim et est spurcissima sermonibus contra te. XIX Et non facit excusatio, nec ego tibi me purgo ut quid fecisti aut quis est in vobis: quia offendi te, XX estis: Bene dixisti, quia blasphemaverunt te, et fecit, hominem qui non Christiani, tu recte me cum hypocrita eice, et mendacium, potest uno modo in XXI quid aliud dicitur vocantem se a Christianis, suis turpiter loqui adversus homines?

XXII Si tu, quos offendi, est decernere, veniam indulgentiae tribuas: amen dico vobis quia Deus non accipere in propter sui: et erit merces vestra multa in caelo cum coram sumus stare in conspectu Domini Dei nostri. XXIII Ne nos oblivisci superbia et pugna coepit, qui nos non contenderunt: qui abiectis de initio peccati coerceat, qui est primus sermo contemnere debes; XXIV melior fiat nobis ad pedes de Domino nostro et peteremus ab eo sapientia remittimus delinquentibus contra nos.

Capitulum II

Beneficia ad ignoscendum

I Ante tempore et rancorem contra illos qui autem reddidi tibi mala ecce intus ac fide cognita: vide, ut te etiam tractata aliis male, II et justum est vis veniam, quid fecisti aut quis est male, ut et nos omnes volunt male gestis sive dictis veniam dedimus.

III Volo Deus ut in viam suam, et benedicat sibi abundanter, in quae agit, in nomine domini. IV Domini nostri Jesu Christi Pax dederit tibi tranquillitatis et serenitatem et omne opus esse Christianis. V Et scandalizabantur in me omnia, quae ego nam et ex toto corde, et eodem modo peto ut parce mihi omnia, quae sunt in toto corde meo, offendi eum.

ultima salvete

VI O misero frater pax orbe diffusam, et omnibus hostibus pugnare quotidie Evangelium ubique terrarum ferunt testimonium omnibus gentibus.

VII De gratia Domini nostri Iesu Christi cum omnibus vobis.

Amen.